Wednesday, May 22, 2013

Θέλουμε δωρεάν υγεία & ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα

Εισφορές σε ταμεία

Η αρχή του "κόλπου"

Λίγο πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη και στην Αμερική ανακοίνωσαν την δημιουργία των ασφαλιστικών ταμείων.
Ποιο ήταν το πρόταγμα; Οι υπερήλικες μιας και δεν μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία και μιας και οι νεότεροι δεν μπορούν να τους συντηρήσουν, εμείς, το κράτος θα επιβάλλουμε μικρό φόρο στους εργαζόμενους ώστε να τους συντηρήσουμε αργότερα όταν γίνουν και αυτοί υπερήλικες
Γιατί ξαφνικά έγινε αυτό; Ποια ήταν η αιτία; Η μείωση του ανθρώπινου δυναμικού εξαιτίας του Α' παγκοσμίου πολέμου. Οι πολίτες απέκτησαν μεγαλύτερη δύναμη και έτσι παρακρατούσαν μέρος των χρημάτων και δημιούργησαν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Η μέση του "κόλπου"

Στην δεκαετία του 1980 οι κυβερνήσεις αύξησαν τις εισφορές προς τα ταμεία αυτά με την δικαιολογία πως δεν θα έχουν αργότερα χρήματα. Βασικά όμως έγινε υπερβολική αύξηση των εισφορών έτσι τα ταμεία απέκτησαν πολλά χρήματα που το κράτος τα πήρε για να χρηματοδοτήσει επιχειρήσεις και να μειώσει τους φόρους. Μην ξεχνάμε πως εισφορές δεν πληρώνει ο μεγαλοκαταθέτης, ο εισοδηματίας κλπ Πληρώνουν μόνο οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι.
Μην ξεχνάμε πως κάθε εργαζόμενος πληρώνει ένα ποσοστό για εισφορές, αλλά οι πλούσιοι δεν πληρώνουν από ένα σημείο και πάνω. Έτσι όλοι οι μεγαλοϊδιοκτήτες είναι στο ΙΚΑ για να μην πληρώνουν φόρο εισοδήματος!
Έτσι τα προσωπικά κέρδη των επιχειρηματιών και των άλλων εισοδηματιών εκτοξεύτηκαν. Η ψαλίδα μεγάλωσε.

Το τέλος του "κόλπου"

Η κακοδιαχείριση των χρημάτων αυτών οδήγησε τα ασφαλιστικά ταμεία να ζητήσουν χρήματα από τις κυβερνήσεις. Αυτές απάντησαν πως δεν έχουμε. Δεν έχουν πια να υποστηρίξουν το σύστημα υγείας, γιατί τα έδωσαν και έτσι ζητούν από τους ίδιους να πληρώσουν τη χρήση του συστήματος. Υγεία, τέλος. Οι συντάξεις μειώνονται, το κράτος μας λέει πως δεν μπορεί να τις υποστηρίξει.

Ζητάμε κοινωνική δικαιοσύνη

Είναι καιρός να απαιτήσουμε να μην πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές. Είναι καιρός να απαιτήσουμε να έχουμε ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ανεξάρτητα αν είμαστε υπερήλικες ή μη.
Στην προφανή ερώτηση από που θα βρούμε τα λεφτά, θα απαντήσω από τους άμεσους φόρους. Οι μόνοι φόροι που είναι δικαιότεροι, γιατί είναι αναλογικοί με τα εισοδήματα.

Ανάπτυξη


Η κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών θα φέρει ανάπτυξη. Η μαύρη εργασία θα σταματήσει. Θα μειωθούν οι τιμές των προϊόντων και η χώρα μας θα γίνει ανταγωνιστικότερη στις ξένες αγορές.

http://basicincome2013.eu

Saturday, May 18, 2013

Ήρωες

Ποιος φταίει τελικά για την σημερινή κατάσταση στην παιδεία, στην υγεία, στην οικονομία;

Για τα της παιδείας φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ όπως πάντα, το κράτος, ο κάθε συνδικαληστής, η ΟΛΜΕ, οι ΕΛΜΕ, οι καθηγητές, μήπως ο λαός;

Πήρα απάντηση την Τετάρτη όταν μου είπαν να μην ψάχνω ήρωες σε τέτοιες στιγμές.

Πρέπει να γίνουμε ήρωες και πρέπει να γίνουμε άμεσα.

Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Ανδρέας Κάλβος


Heroes

Whose fault is ultimately about the current situation in education, health, economy?

For education blame SYRIZA as always, the state, syndicalists, OLME, the ELME, teachers, lest the people;

I got the answer this Wednesday when I was told not to look for heroes in such moments.

We must become heroes and must right now.

Those who the coper heavy hand of fear they feel, yoke of slavery let them have, freedom wants virtue and boldness. Andreas Kalvos

Wednesday, May 15, 2013

Λαμπρή 2013

Ελλήνων Πάσχα 2013

Πήγα να πάρω φαγητό την ημέρα του Πάσχα από την αρχιεπισκοπή.
Τι αντίκρισα :
Φαγητό δίνουν, η εκκλησία το μεσημέρι 12 στους Έλληνες μόνο, το απόγευμα ο δήμος στις 3 με σειρά, πρώτα στους Έλληνες και μετά στους ξένους και στις 4 απογευματινό του δήμου.
Όλοι παίρνουν όσες μερίδες μπορούν επειδή είναι λίγο και δεν φτάνει.

Πολύς κόσμος, συνωστισμός. Άρρωστοι, βρώμικοι, μικροί, μεγάλοι. Χωρίς αξιοπρέπεια πια. Όλης της γης οι κολασμένοι;

Οι επικεφαλείς υπάλληλοι του δήμου έβριζαν τις μουσουλμάνες με τις μαντήλες και τα μικρά παιδιά, "μωρή τι θες εδώ, δεν πας στην χώρα σου; τι ήρθατε εδώ;"

Το κάγκελο 
Πήγα απόγευμα. Περιμέναμε μέχρι τις 5.30 να ανοίξουν.

Όταν άνοιξε η πόρτα μπήκαν όλοι μαζί να προλάβουν να πάρουν θέση μερίδα, πατημένες γριές, ναρκομανείς παραγκωνισμένοι με πατερίτσες "Ποιος τον κύριον είδε"

Πέρασα τελικά.
Εκεί που μπήκα είδα τους "αστυνομικούς" ( μπράβοι - μαφιόζοι καθαριστές ) που άφηναν ή παραγκώνιζαν τον κόσμο
Παιδιά που έκλαιγαν, μεγάλους που έσπρωχναν, ναρκομανείς που μόλις είχαν πάρει την δόση τους και το αίμα έτρεχε ...
Όλοι μαζί έτρωγαν πάνω σε τραπέζια που, πλυμένα με νερό, δεν είχαν φύγει οι κουτσουλιές από τα περιστέρια. Τα παιδιά που τους έπεφτε το φαγητό το έπαιρναν απ' τα τραπέζια. Αυτή είναι η Ελλάδα του 2013;

Τελικά τα κατάφερα, πήρα τη μερίδα.
Ένα κομμάτι κρέας άβραστης προβατίνας με 4-5 πατάτες, λίγη σαλάτα, ένα αβγό βραστό χαλασμένο και μπαγιάτικο τσουρέκι γνωστής εταιρίας.
Τότε σκέφτηκα πως αυτοί επιδοτούνται από την ΕΕ για το συσσίτιο που προσφέρουν!

Δεν είναι καλύτερα να δίνουν στον καθένα τα λιγοστά λεφτά που του αναλογούν να τα κάνει ότι θέλει εκτός απ' τους άστεγους και τους ναρκομανείς που να τους προσφέρουν συσσίτιο;

Στο κοινωνικό παντοπωλείο τα ίδια. Πάρε σαπουνάκια για να «κλείσεις» τα 80€ που σου αναλογούν. Πάρε κι' άλλα μακαρόνια. Μα αν εγώ ήμουν διαβητική; Πώς να «κλείσω» τα 80€, με μακαρόνια;

Η Αγανακτισμένη.

Thursday, May 9, 2013

Αργία μήτηρ πάσης κακίας.

"Αργία μήτηρ πάσης κακίας."

Αυτό μου έλεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρός για να με κάνει να συνεχίσω να ψάχνω για δουλειά.

Έτσι αποφάσισα να δουλέψω, για να «γίνω άνθρωπος» να αποκτήσω πράγματα, οικογένεια κλπ
Από τότε ζω δουλεύοντας, προσπαθώντας για το καλύτερο.

Ένας γνωστός μπήκε στο δημόσιο φιλώντας κατουρημένες ποδιές και συνέχισε να το κάνει για να ανέβει στην ιεραρχία. Όταν έφτασε ψηλά, τότε αυτός έβγαλε τα απωθημένα του στους υφιστάμενους του. Αυτό δεν θα μπορούσα να το είχα κάνει, ποτέ. Πάντα πίστευα στην αξιοκρατία.

Μερικοί αποφάσισαν πως με κομπίνες και κλεψιές θα κερδίσουν τα προς το ζην. Άνοιξαν «μαγαζιά» με κοπέλες κλπ και με μαγκιά ζούσαν πλουσιοπάροχα. Δεν πλήρωναν φόρους, μόνο έπαιρναν. Παραπονιόντουσαν και για τα σχολεία, για τις λακκούβες στους δρόμους και για την άτιμη κοινωνία. Το μόνο μέρος που τα ακούμπαγαν ήταν στα κέντρα διασκέδασης που τα' σπαγαν κοροϊδεύοντας την κοινωνία. Είχαν, βέβαια, καλύτερο αυτοκίνητο από εμένα και σπίτι και άλλο σπίτι και χρυσά κλπ. Ποτέ δεν με ένοιαξε. Θα μπορούσα κι εγώ να ήμουν ένας από αυτούς, αλλά θα έφτυνα τον εαυτό μου καθημερινά. Δεν θα μπορούσα να επιτεθώ στον "φίλο" μου που σακάτεψε τον αδερφό μου στο ξύλο, να του γαζώσω με το αυτόματο τα πόδια και να τον στείλω στο καροτσάκι για την υπόλοιπη ζωή του για να μάθει με ποιον έχει μπλέξει. Δεν θα μπορούσα να σπάσω τα χέρια του άλλου γιατί δεν με πλήρωσε. Αλλά αυτοί όμως δεν είχαν πρόβλημα.

Άλλοι αποφάσισαν να σπουδάσουν μιας και ο πατέρας τους με τα λεφτά που είχε πιάσει επειδή ήταν "καλός" άνθρωπος θα τους έστελνε στα καλύτερα κολέγια.
Άρχισε με το κολέγιο Αθηνών. Συνέχισε με σπουδές στο εξωτερικό και μετά, πήρε δυο τρία πτυχία ακόμα, λεφτά υπάρχουν και για άλλα. Μετά μπήκαν στην πολιτική. Σιγά-σιγά έγιναν και βουλευτές μιας και το σύστημα είναι όποιος έχει μέσον προχωράει. Έφτασε η στιγμή που θα εξαργύρωναν τα λεφτά που έδωσαν. Μια υπογραφή, δυο υπογραφές, τρεις υπογραφές, να τα. Από δω και πέρα κέρδη. Εύγε!

Κάθομαι και σκέφτομαι τώρα που είμαι σχεδόν άνεργος.

Η παροιμία σου ρε μάνα μπας και ήταν λάθος;